• Magdalena AdaśSkuteczna fizjoterapia dzieci
Rozwój dziecka- Magdalena Adaś

Rozwój każdego dziecka przebiega indywidualnie według jego zaprogramowanego schematu. Nie zawsze wymieniona przeze mnie nieprawidłowość musi oznaczać problem u dziecka. Nieraz zdarza się, że dzieci osiągają niektóre funkcje nieco później niż inne. Jednak zdarza się też tak, że dziecko pomija pewne fazy rozwoju, przez co jego mięśnie nie są na tyle silne by prawidłowo uczestniczyć w kolejnych aktywnościach. W takich sytuacjach warto skonsultować się z fizjoterapeutą, który wskaże ćwiczenia stymulujące dla Twojego maluszka. Nie przejmuj się fizjoterapia dzieci to nie żadna bolesna terapia, a nauka aktywności poprzez zabawę. Jednocześnie jest bardzo skuteczna i możesz taką terapię wykonywać sama w domu.

Rozwój dziecka – na co zwrócić uwagę?

Kilka tygodni temu pisałam Wam o tym, że to rodzic jest najlepszym diagnostą, gdyż to on spędza najwięcej czasu z dzieckiem i jako pierwszy może zauważyć niepokojące objawy. Dziś chcę wam opisać symptomy, które mogą świadczyć o zaburzeniu rozwoju u dziecka. Oto one:

Drżenia.

Do niepokojących objawów należą drżenia zarówno w obrębie całego ciała jak i samych kończyn. Jednakże nie zawsze są one kłopotem, np. drżenia w obrębie brody mogą występować w warunkach prawidłowych do 3 m.ż. Jednakże jeśli drżenia są intensywne jest to sygnał, którego nie warto lekceważyć.

Trudności w pielęgnacji dziecka.

Jeśli zauważasz trudności w przebieraniu i codziennej pielęgnacji dziecka zwróć uwagę czy Twoje dziecko ma: nadmiernie wyprostowane ręce i nogi, zaciśnięte piąstki i kciuki po 3 m.ż. To również mogą być symptomy nieprawidłowego napięcia mięśniowego.

Nieprawidłowością jest nadmierne odginanie głowy i tułowia do tyłu. Zazwyczaj jest to oznaka zbyt słabych mięśni utrzymujących głowę.

Asymetria.

Asymetria głowy i ciała. Gdy główka dziecka jest stale pochylona w jedną ze stron może to być objawem nieprawidłowej pracy mięśni. W pierwszych tygodniach życia dziecko nie zna jeszcze swojego schematu ciała, dlatego asymetria ułożenia ciała nie powinna budzić niepokoju. Około 8 tyg. życia dziecko zaczyna uczyć się symetrycznego ustawiania głowy. Jeśli taka asymetria utrzymuje się powyżej 3 m.ż. warto skonsultować to z pediatrą lub fizjoterapeutą.

Nieprawidłowa aktywność dziecka.

Mała ruchliwość. Ruchy dziecka powinny być spontaniczne, różnorodne, asymetryczne. Jeśli zauważysz, ze dziecko porusza tylko jedną kończyną lub jego ruchy są monotonne, schematyczne, warto skontaktować się z terapeutą.

Duża niechęć do leżenia na brzuszku. Ta pozycja jest bardzo ważna w rozwoju dziecka, dlatego ważne jest, aby ćwiczyć z dzieckiem leżenie przodem.

Napięcie mięśniowe.

Niskie/ zbyt duże napięcie mięśniowe u dziecka. Wrażenie, ze dziecko jest ,,rozlane” / ,,pospinane’’ i ma przykurczone kończyny. Obie te sytuacje są warte dalszej diagnostyki.

Napinanie nóg – dziecko prostuje nogi i utrzymuje je stale napięte lub krzyżuje wyprostowane nogi. Może temu towarzyszyć wyprost kończyn górnych. Jest to sytuacja wymagająca dalszej diagnozy.

Dziecko siedzi z zaokrąglonymi plecami. Może to wynikać z nieprawidłowego obciążania kości krzyżowej lub słabych mięśni przykręgosłupowych.

Rozwój dziecka adekwatny do wieku.

Dziecko nie obraca się z pleców na brzuch i na odwrót, nie pełza, nie przemieszcza się wokół własnej osi po 7-8 m.ż.

Jeśli dziecko nie przyjmuje pozycji do czworakowania w 9-10 m.ż. Warto skonsultować się z fizjoterapeutą, który zachęci ćwiczeniami osiągnięcie tej aktywności.

Brak siadu w 9 m.ż. może świadczyć o zbyt niskim napięciu mięśniowym.

Dziecko nie stoi przy meblach i nie próbuje chodzić bokiem w 11-12 m.ż. Są to umiejętności uczące dziecko jak prawidłowo obciążać stopy. Po instruktażu fizjoterapeuty rodzice sami mogą wspomagać dziecko w tych aktywnościach.

Brak prób chodu po 12 m.ż. W tym przypadku watro zauważyć, że dziecko jeszcze nie musi chodzić. 12 m.ż. to dopiero próby chodzenia, a na jego opanowanie mamy jeszcze pół roku.

Podsumowanie

Rozwój dziecka to złożony proces. Są pewne symptomy, które mogą świadczyć o jego zaburzeniu. Świadomy rodzic potrafi już na wczesnym etapie wychwycić pewne nieprawidłowości u dziecka. Oczywiście nie trzeba ze wszystkim biegać do specjalisty. Należy założyć pewien okres przejściowy, związany z tym, że nauka nowych umiejętności wiąże się z popełnianiem błędów. Dlatego nie możemy oczekiwać od malucha, że od razu będzie wykonywać prawidłowo każdą nowo nauczoną czynność. Dajmy mu czas na samodzielne próby i ćwiczenie nowych aktywności. Jeśli zaś nie widzimy żadnej poprawy, wtedy konsultujmy się z terapeutą. 

Więcej o rozwoju dziecka możesz przeczytać tutaj: